Elke dag

ONZE LEVER is dit weekend gespeeld voor een fijn publiek dat zich in de catacomben van De Nieuwe Anita had verzameld. De afgelopen week is er intensief gewerkt, maar Ari en ik zijn erg blij met wat er gebeurd is met de voorstelling. Als geheel is het duidelijker en afgeronder geworden en minder schetsmatig. Tegelijkertijd zit er nog steeds een soort knullige kwaliteit in die de soms heftige beelden (10 liter mayonaise) luchtig houdt. We gaan er aan doorwerken en willen in de zomer op verschillende plekken terugkomen, ook met een nieuwe voorstelling rondom het thema ontevredenheid.
We willen iedereen bedanken die ons geholpen heeft: in de eerste plaats natuurlijk de lieve mensen van De Nieuwe Anita, Jeroen en Olga, die ons in hun armen sloten. Ook de bewoners van de woongroep die zo aardig waren om ons hun schoolbord uit te lenen en toegang gaven tot hun wasbak. Verder Maarten Willem Rijksen die als eerste met een bord op de proppen kwam (dat werd een kleine tragedie, buiten zijn schuld om). En de mensen die de afgelopen week naar ons kwamen kijken bij doorlopen en zekere zinnige opmerkingen hebben gemaakt: op woensdag Paul Knieriem, op donderdag Gerindo Kartadinata en op vrijdag Sjoerd Meijer.
De komende tijd lijkt het me tof om nog vaker LTG-gerelateerde teksten, beelden en bedenkingen op de blog te zetten. Hoe dat er precies uit gaat zien weet ik niet. Vandaag nog een gesneuvelde tekst, een monoloog (Little Trouble Girls zijn tot dusverre niet echt van de dialogen) die we wel gebruikt hebben op het Pleinvrees Festival.


Elke dag "goedemorgen mooie wereld" zeggen als ik wakker word
Elke dag naar het geluid van de vogels luisteren in de achtertuin
Elke dag op het balkon staan
Elke dag mandarijnenschillen in mijn mond stoppen
Elke dag mijn email checken op liefdesberichten opgemaakt in codetaal
Elke dag groen water uit de kraan drinken
Elke dag naar de volgende dag verlangen
Elke dag een waardevolle gedachte formuleren
Elke dag wolken en elke dag koud
Elke dag verstoppen achter de verwarming
Elke dag de smsjes van een stalker
Elke dag natte kleren die niet droog worden
Elke dag zweten in overhemden
Elke dag deodorant in een rugzak vol rotzooi
Elke dag vieze handdoeken die me droog maken
Elke dag de sokken op de vloer
Elke dag de resten in de pan
Elke dag klevende voeten op het zeil
Elke dag een smerig huishouden
Elke dag een bril met een oud t-shirt poetsen
Elke dag de rillingen voelen
Elke dag afvragen wat voor zin het heeft
Elke dag warme chocomel met slagroom
Elke dag powerballads
Elke dag een hit schrijven waar dronken tieners op neuken
Elke dag met een dronken hoofd op de stoeprand slapen
Elke dag zeggen dat het je spijt
Elke dag bij de schemering een wandelingetje maken
Elke dag een Afrikaanse renaiscanse
Elke dag een rotte appel eten
Elke dag noten kapot kauwen
Elke dag de liefde opnieuw uitvinden
Elke dag verwarring
Elke dag mijn afkomst verloochen
Elke dag in de sloot pissen
Elke dag een medicijn voor aids vinden
Elke dag mijn ouders bedreigen
Elke dag mezelf als een zeeman verkleden
Elke dag denken dat het beter moet
Elke dag een zouteloze grap vertellen aan mensen die keurig hebben aangegeven dat ze dat niet willen
Elke dag een telefoonmeisje op een sekslijn vertellen waar ik was op 9/11
Elke dag wachten tot ik alleen nog maar blauwe vlekken op het beeldscherm zie
Elke dag een hotelkamer in elkaar rammen
Elke dag een televisie in het zwembad gooien
Elke dag van het leven houden
Elke dag een kutje op de deur van een demente vrouw tekenen
Elke dag 600 keer het woord "overbodig" schrijven
Elke dag poppetjes tekenen in de kantlijn
Elke dag een fucking hit zijn
Elke dag naar het strand gaan
Elke dag naar kinderen in zwembroekjes kijken
Elke dag de no pussy-blues
Elke dag een viool kapotsmijten
Elke dag naar buiten kijken
Elke dag naar binnen gaan
Elke dag alleen zijn
Elke dag interesse tonen
Elke dag vervullen
Elke dag de bladzijde omslaan
Elke dag goedkope blikjes bier opentrekken
Elke dag voorgedraaide joints aansteken
Elke dag dronken en compleet stoned
Elke dag huilen om wat ik zie
Elke dag weten dat ik dit wil
Elke dag bewust zijn van mezelf
Elke dag mensen uitschelden
Elke dag denken dat het wel goed gaat komen
Elke dag mijn handen in het te hete water stoppen
Elke dag een vraagteken op mijn piemel tekenen
Elke dag geconfronteerd worden met een stram lichaam
Elke dag zalf op mijn huid smeren
Elke dag een rood tijgertje op mijn gezicht schminken
Elke dag de hand van Kapitein Haak afhakken en in de bek van de krokodil gooien
Elke dag niezen als een debiel
Elke dag mijn lichaam onderzoeken met zeep en handen
Elke dag het bewijs van de liefde zoeken
Elke dag tegen kinderen zeggen dat ze felle kleuren mooi moeten vinden
Elke dag mijn hempje uittrekken
Elke dag het zaad van mijn buik vegen
Elke dag trots zijn op mezelf
Elke dag twee ons groenten, twee stuks fruit
Elke dag een zak chips leeg eten
Elke dag shinen
Elke dag hard gaan
Elke dag liegen over mijn leeftijd
Elke dag iets nieuws leren
Elke dag een slaapverhaal vertellen
Elke dag hard snot uit mijn neus peuteren
Elke dag iets op mijn arm schrijven
Elke dag krabben waar het jeukt
Elke dag een stukje eraf
Elke dag een vlieg tegen het raam kapot smeren
Elke dag genegeerd worden door de mensen aan de overkant
Elke dag het vuil tussen de planken met een vork verwijderen
Elke dag het verschil tussen goed en kwaad in de gaten houden
Elke dag een soeplepel in mijn anus stoppen
Elke dag een rattennest ontdekken
Elke dag flirten met het Poolse meisje bij de balie
Elke dag om 3 uur ’s nachts shoarma eten
Elke dag vuilniszakken door de straat heen smijten
Elke dag een sterfscene ensceneren
Elke dag een beetje aardiger worden
Elke dag rechtser worden
Elke dag lak op vloer smeren
Elke dag opmerkingen maken die een ongemakkelijke stilte teweeg brengen
Elke dag dromen dromen die ik niet wil dromen
Elke dag verdrietig wakker worden
Elke dag met mijn vuisten tegen een betonnen muur aanrammen
Elke dag herhalingen van comedyseries op tv kijken
Elke dag het woord eerder zien dan de kandidaten
Elke dag een reis naar Argentinië plannen
Elke dag ga ik tot 4 uur ’s nachts langs nachtcafés totdat niemand meer in mijn charmante voorkomen geloofd
Elke dag ontvang ik een rekening die ik niet begrijp en niet wil betalen
Elke dag mijn financiële zaken niet goed geregeld
Elke dag ga ik langs de bakker en maak een praatje met de verkoopster
Elke dag verzamel ik op internet foto’s van meisjes die ik mooi vind
Elke dag een brief sturen naar de krant omdat ik de berichtgeving te links of te rechts vind
Elke dag wil ik minder gaan drinken
Elke dag vanuit het raam zwaaien naar de Koninklijke optocht
Elke dag minder voor het eten betalen, omdat ik geen toetje heb genomen
Elke dag TETRIS op de gameboy spelen
Elke dag haar vagina met een hamer bewerken
Elke dag er één grote bloederige teringzooi van maken
Elke dag homo zijn
Elke dag het concept van moord een cool concept vinden
Elke dag her funeral, my trial
Elke dag stranger to kindness
Elke dag same shit different day
Elke dag nice cop bad cop
Elke dag de grip op het leven verliezen
Elke dag incompetent zijn
Elke dag mezelf onaantrekkelijk vinden
Elke dag niet begrijpen dat ik met dit uiterlijk niet met meer meisjes in bed beland
Elke dag aan het meisje met de prachtige ogen denken
Elke dag seks met iemand zonder aanraking, allebei aan de andere kant van de kamer zittend, starend naar elkaar, in onze blik een mengeling van angst, lust en ongeloof, allebei waarschijnlijk overtuigd van het feit dat we nooit helemaal tegelijkertijd en compleet samen kunnen zijn
Elke dag twee liefdesliedjes schrijven, één over een liefde van vroeger die zwanger is geworden van een enorme loser, één over hoe ik het vriendje van mijn zusje afpakte, het was een blikseminslag, een zinderende hitte en een knal, binnen een week vermoorden we mijn ouders en waren we onderweg naar Spanje.

Ari en Bombari

Ari en Bombari nodigen jullie uit voor Onze Lever in De Nieuwe Anita!

Zaterdag en zondag 20:15!

Met dank aan Paul Knieriem en Gerindo Kamid Kartadinata...

Leverteksten

Voor ONZE LEVER zijn door de repetities heen verschillende teksten geschreven. Teksten die we uitgeprobeerd hebben en waar we om verschillende redenen alleen brokstukken van gebruiken of helemaal uit de voorstelling halen. Nu we nog iets langer dan een week repeteren, weten we nog steeds niet wat we wel en niet gebruiken. Momenteel ziet het er naar uit dat er steeds minder tekst in terecht komt. Ben benieuwd hoe het er over een week uit gaat zien.

Hieronder een van de teksten die ooit als voorstellingsmateriaal werden gebruikt. Het idee was een soort post-apocalyptische sage in één zin te vertellen. Misschien later meer.

En ik zie paarden in de fik huilend naar hun moeder vragen, hun vleugels vlogen weg, knalden tegen laurierbomen en tuimelden over de hoofden van Baskische boomkonijnen, hun wollige vingers omklemmen het gereedschap van een offerritueel en ze drinken het bloed van hun jongste kinderen gulzig terwijl de stewards en ander dienstdoend personeel vanuit mosterdgele zeppelins wanhopig pamfletten naar beneden gooien waarop gewag wordt gemaakt van een fictieve polemiek tussen de twee gevreesde hofcomponisten Schaedlich en Chailly, die laatste haalde de woede op de hals van minister Termeer van het departement van Gezondheid en Medicijnen door openlijk het blasfemische karakter van patiënten van de gele graskoorts te bezingen, stervend in augustus zullen zij nooit het nieuwe winterlicht zien en liggen nu te creperen in een ruime, marmeren koepel, waar veertig schapen continu lichaamshaar weggrazen, terwijl bij de poorten de weerbarstige vaders met hun stokmessen klokken in het zand tekenen op een terrein waar een insectenleger van mieren, kevers en wormen, aangevuld door twintig kruisspinnen een oorlog voorbereid op het leger van de amfibieen, dat hoofdzakelijk uit drie kikkers bestaat, die lui en vet, na jaren van bunkeren, de hele dag hun orgels bespeelden in hun bordelen gemaakt van waterkroos en hun slaven, de weesvliegjes, dwongen tot het zachtjes fluisteren van gedichten ter verering van hun meesters, terwijl hun verdrietige bestaan indrukwekkend overhoop zal worden gegooid door een brandend brokstuk dat afkomstig is van het zijspan van de motor waarmee de meesterspion Mustafa Bornbach vier continenten bereed en net een lift heeft gegeven aan collega en tevens voor de vierde keer zijn verloofde Tsjitske Jönsson, die reizend onder het pseudoniem Didi Laferrière in de zijspan gezeten wel de boobytrap in de vorm van een oude, leren jas op de stoffige landweg had zien liggen, maar niet de tegenwoordigheid van geest had om de link te leggen met een van hen rivalen die hun dood eisten door in hun onderarmen de initialen van hun slachtoffers te kerven met messen speciaal vervaardigd door een lange Soedannees waarvan niemand de naam weet en zijn wapens in een smid maakt die wordt verborgen achter een lijstenwinkel in de Zwavelbuurt, waar één van de twee oude dametjes die op dit moment een hartaanval krijgt door een bomontploffing in het nagelegen warenhuis tegelijkertijd beroofd wordt door Arie Sillvano, een junk die bekend staat in de buurt door zijn inmense voorkomen van een bodybuilder en voor de vierde keer in vier dagen geen straatroof pleegt voor smack, maar om geld in te zamelen voor een geslachtsoperatie van zijn minaar Robbie Hendrix die getuige is in een aquarium van een haai die een zwangere haai de buik opentbijt en de acht baby’s die er uit komen zwemmen opvreet, een bloederig tafereel dat bevestigt wordt door Robbie en zijn geheime minnaar Jeffrey Smitty die hun buik leegbraken op de vloer waar een scheur door heentrekt die nu 28 dagen zonder voelbare trilling een figuur uit een lijn getekend vormt recht door drie provincies en de vorm lijkt te hebben van een wenende, magere koe en als lijn begon in het gemeentehuis van Oude Werkerdam waar burgermeester Kalkhoven van de rug van zijn Milanese fauteuill springt met om zijn nek een blauwe kabel, bevestigt aan een kroonluchter, die hij bij zijn ten ambtstelling cadeau heeft gekregen van zijn jeugdvriend Alfred van Brederode, de gevreesde literair criticus, die dan in een hoofdstedelijk bordeel zijn sigaret dooft in de asbak op de peeskamer van Chantal Orie met wie hij zoeven een rollenspel speelde waarbij zij zichzelf waren, maar spelmatig hadden gewisseld van leeftijd, sekse en beroep, een spel waarbij zij de 23-jarige Evelien Darley uit haar slaap hielden, die in de aangrenzende bovenste kamer van een herenhuis op bed ligt en zich afvraagd wie de vader is van haar ongeboren kind, terwijl de daadwerkelijke vader, Robert van den Akker, in een scheikundelokaal aan een zenuwachtige leerling van het voortgezet onderwijs toont welke handelingen men verricht om een hondenoog te ontleden, niet wetend dat hij snijt in het oog van Simson, een zwarte terrier, die halfblind en mank door de industriehavens sluipt, op zoek naar de twee ratten die hij gisternacht betrapte bij het kapotvreten van zijn poot in een loods waar containers staan opgeslagen en waar een Nepalese minister de bril van haar ondergeschikte kapotslaat omdat hij een opmerking maakte die zij als seksueel intimederend interpretteerde, maar waarmee hij slechts wou wijzen op de erbarmelijke staat van een container die volgekalkt is met politieke leuzen die schreeuwen om herziening van het beleid van vice-premier Jeffrey Middelkoop, wiens dochter Marlies naakt in het zwembad van de buurman van haar ouders duikt, een stomme curator wiens laatste aankoop tot de doorbraak leidde van fotograaf Emitt Gucci, die in een loft, waar na zijn intrek niemand meer is geweest, in grote konijnenkooien een eekhoornfamilie met walnoten voert, terwijl hij de jongste nazaat, na stemming en toewijzing van zijn familieleden, in een oven stopt, zijn ogen gericht op een 6 jaar oude kalender die voor de maand september een landschap in het boerengehucht Meergraten toont, waar op dit moment een boerenzoon zichzelf kastijdt met een stok, daar hij zichzelf schuldig acht voor de zelfverdrinking van zijn geliefde, het melkmeisje Annelies Verdonck, dat vorige week met stenen in haar zakken beek Oude Griet inliep, omdat ze met een schaar de hamster van haar zusje had verminkt, dat nu het bloed van de rug van de minnaar van haar overleden zus likt en dikke, roze fluimen in het gras spuugt.

LITTLE TROUBLE GIRLS spelen ONZE LEVER

Little Trouble Girls zijn Ariadna Rubio Lleó en Roeland Hofman.
Ariadna is afgestudeerd van de Mime Opleiding in 2008.
Roeland is afgestudeerd van de Regie Opleiding in 2009.
Na een paar keer samengewerkt te hebben op school, besloten we onze krachten te bundelen en een nieuwe SUPERtheatergroep te vormen.
In deze kerverse samenstelling hebben we in september op uitnodiging van Pleinvrees festival onze eerste proeve getoond: OUR LIVERPOOL (de voorstelling heette toen zo omdat Ariadna dacht dat Liverpool Waterloo was; lang verhaal).
Dit korte onderzoek was een groot succes en het daar aanwezige publiek smeekten ons om hier verder aan te werken.
En dat zijn we nu dus aan het doen.
ONZE LEVER is onze eerste voorstelling en gaat gespeeld worden in De Nieuwe Anita op 5 en 6 december.
Bij deze willen wij IEDEREEN uitnodigen.

LITTLE TROUBLE GIRLS spelen ONZE LEVER
5 & 6 december 20:15
De Nieuwe Anita
Frederik Hendrikstraat 111
Amsterdam

Dit is een teaser voor ons eerste onderzoek:
http://www.youtube.com/watch?v=BaBfIWuJGnY

Dit is het liedje Little Trouble Girl van Sonic Youth, onze naamgever:
http://www.youtube.com/watch?v=NmanYE7QY5A&feature=fvst


Deze afbeeldingen hebben al dan niet (wellicht) gediend als inspiratie: